Cześć! Jestem Aron, urodziłem się w grudniu 2024 roku. Nic dziwnego, że w schronisku nazywają mnie bobasem. Do schroniska zostałem przywieziony 6 lipca 2025 roku przez rodzinę, która się mnie zrzekła. Powodem było niszczenie rzeczy, szczególnie pod ich nieobecność. Obecnie jestem już zaszczepiony, odrobaczony i zaczipowany! Kastracja jeszcze przede mną. W boksie niszczę tylko niektóre zabawki, reszty moich rzeczy nie ruszam. Ah, zapomniałem wspomnieć – podobno jestem Posokowcem Bawarskim.  Oznacza to, że moi przodkowie byli hodowani do szukania postrzelonej zwierzyny w trakcie polowań. „Gena nie wydłubiesz” jak to mówią, o czym powinien pamiętać mój przyszły, wymarzony opiekun. Nie nadaję się do leżenia na kanapie i spacerków wokół bloku trzy razy dziennie. Oczywiście z kanapy chętnie skorzystam, bo uwielbiam przebywać z człowiekiem! Ale musisz pamiętać, żeby zapewnić mi dodatkowe zajęcia, szczególnie węchowe. Chętnie spełnię się w tropieniu, noseworku. Wyszukiwanie smaczków to dla mnie pikuś. Na spacerkach duuużo węszę.      

 No dobra, ale czas przejść do wad. Trochę boję się ludzi (szczególnie mężczyzn) oraz nie lubię zostawać sam. Z każdym dniem jest coraz lepiej! Ale potrzebuję, żebyś dalej udowadniał/a mi, że ludzie są spoko i nie trzeba na nich szczekać. Jeżeli odpowiednio mnie przygotujesz, poradzę też sobie z samotnością. No i teraz pora na coś, co jest jednocześnie moją wadą i zaletą. Nie chcę się chwalić, ale mówią, że jestem bardzo inteligentny. Jeżeli dobrze to wykorzystasz, stworzymy świetny zespół. Jeżeli to zignorujesz, mogę spożytkować swoją inteligencję w niekoniecznie zadawalający cię sposób.

Proszę, nie sugeruj się tylko moją urodą. Prawdopodobnie przez to trafiłem do schroniskowego boksu. Za tym wyglądem idą konkretne potrzeby, które jako odpowiedzialny opiekun musisz spełniać.