Spójrz mi w oczy – choć jestem niewielki, mam w sobie siłę, o jakiej wielu może tylko marzyć. Urodziłem się w sierpniu 2012 roku i choć lata odcisnęły na mnie swoje piętno, moje serce bije wciąż dla nowych przygód. 12 maja 2025 roku mój człowiek przyprowadził mnie prosto od weterynarza, gdzie miała się odbyć eutanazja. Na szczęście doktor powiedział „nie” i dał mi kolejną szansę. Mój dawny opiekun, sam zmagający się z ograniczeniami zdrowotnymi, nie mógł się schylać, by podnieść mnie z ziemi. Choć od dawna widział, jak trudno mi się poruszać, nie zdecydował się na leczenie ani regularne kontrole. I tak trafiłem do schroniska – miejsca, które teraz stało się moim drugim domem. Każdego ranka walczę o każdy krok: potrafię zrobić kilka pewnych kroków, zmienić pozycję, a potem… czekam na smak ulubionej karmy i czułe słowa od opiekunów. Mam w sobie ogromny apetyt nie tylko na jedzenie, ale i na życie! Personel schroniska nie szczędzi wysiłku, by przywrócić mi sprawność: czekają mnie intensywne rehabilitacje, ćwiczenia, masaże. Ich wsparcie sprawia, że czuję się silniejszy dzień po dniu, a w moim sercu rodzi się nadzieja, że jeszcze kiedyś pobiegam pewniej. Szukam kochającego domu, który powita mnie z otwartymi ramionami – nie z litością, lecz z przekonaniem, że każdy zasługuje na miłość i godne życie, niezależnie od wieku czy kondycji. Jeśli myślisz o starszym psie, który mimo trudności w nogach ma w sobie niewyczerpane pokłady wdzięczności i radości, napisz lub zadzwoń: schronisko_zabrze@wp.pl, tel:519 822 885

Daj mi szansę na godne, pełne ciepła lata – razem dokonamy cudu!