Cześć, tu Yeter! Wiecie, życie bywa nieprzewidywalne… Jeszcze 22 lutego 2025 roku biegałem za piękną suczką w okolicach ronda na ul. W. Walewskiego, a chwilę później… bum! Ona wróciła do domu, a ja? Ja trafiłem do schroniska. I tak oto jestem tu – czarny podpalany dżentelmen, kilkuletni kawaler o nieco tajemniczej przeszłości. Schronisko zrobiło ogłoszenie, ale nikt się po mnie nie zgłosił. Może zgubiłem się już dawno, a może… nigdy nie miałem prawdziwego domu? Trudno powiedzieć, ale wiem jedno – bardzo chciałbym mieć kogoś, kto mnie pokocha i już nigdy nie zostawi. Na moim ciele są blizny, więc na wszelki wypadek dostanę komplet badań, bo może moje życie nie było takie łatwe. Podobno trochę inaczej układam łapki, ale to mi w niczym nie przeszkadza – wciąż mogę chodzić na piękne spacery! A chodzę naprawdę ładnie, bo smycz to dla mnie nie problem. Jestem grzeczny, ale schronisko… no cóż, to nie miejsce dla mnie. Czuję się tu nieswojo, trochę niepewnie, dlatego potrzebuję czasu, żeby się otworzyć. Ale daj mi chwilę, a zobaczysz, że mam w sobie mnóstwo ciepła i miłości. Jestem czyściutki, mam aktualne szczepienia i odrobaczenia, a niedługo czeka mnie kastracja. Może to właśnie Ty dasz mi szansę na nowe, lepsze życie? Szukam spokojnego, cierpliwego człowieka, który pokaże mi, że świat może być dobry i bezpieczny.

Adoptujesz mnie?

https://photos.app.goo.gl/XRvEWQhwijsf5wh29