Po 5 latach przyszło nam Ciebie pożegnać ????

Początki w schronisku były dla Ciebie trudne. Po śmierci swojego właściciela musiałaś się tutaj jakoś odnaleźć, ale powolutku z dnia na dzień, małymi kroczkami było lepiej i zaczynałaś nam ufać. Szczególnie upodobałaś sobie naszą Madzię, zaczęły się Wasze codzienne spacery, a kiedy tylko ta chwilę się spóźniała, to zaraz ją poganiałaś, bo przecież to był już ten czas. Wasz czas... Jaka byłaś wtedy szczęśliwa, biegałaś bez opamiętania, ale zawsze pilnowałaś, żeby być obok. Nie należałaś do tych cichutkich lokatorów naszej kuchni, właściwie to nawet nie wiadomo, kiedy awansowałaś i stałaś się kolejnym podkuchennym, a raczej podkuchenną i strażniczką zarazem. Oj niech no tylko jakiś obcy człowiek, pies, albo kot spróbowałby, by się tam zakraść! Kogo po tyłkach poszczypałaś to Twoje i ilu osobom słuch popsułaś w czasie szykowania jedzonka, które chciałaś już, natychmiast, tego nie wie nikt. Uwielbiałaś się przytulać i nieważne było czy w danej chwili był na to czas, czy jego kompletny brak, to Ty byłaś najważniejsza i koniec kropka. Od wielu miesięcy każdy dzień rozpoczynałaś z garścią leków, ale jakoś dawałaś sobie radę, raz lepiej raz gorzej. Niestety od września zrobiłaś się słabsza, zaczęłaś chudnąć. Chora wątroba i chore nóżki coraz bardziej dawały znać o sobie. Odchodziłaś od nas, każdego dnia, kawałek po kawałku. Przed długim weekendem Madzia jeszcze się upewniła czy gdyby coś się działo, to ktoś da jej znać i czy zdąży do Ciebie dojechać, czasem tak jest, że towarzyszy nam takie złe przeczucie. Jednak Ty poczekałaś na nią do poniedziałku, podeszłaś i już było wiadomo, że jest źle. W klinice tylko potwierdziło się to, co najgorsze, to już koniec, wątroba przestała działać, całkowita niewydolność, płyn w jamie brzusznej, nie można było już nic więcej zrobić. Nadszedł ten czas, czas, żeby się pożegnać. Chociaż zbliżał się od dawna to zawsze trudno się z tym pogodzić. Wtulona do samego końca, w kochających ramionach... A teraz biegaj za Tęczowym Mostem po zielonej trawce, gdzie już nic nie boli. Czekaj tam na nas. Do zobaczenia.  14.11.2022

Egida, to seniorka która choruje na zwyrodnienie stawów. Obecnie otrzymuje suplementy, wspieramy też jej żołądek, bo miewa problemy z refluksem. Koszt: 53 zł.

Witam, nazywam się Egida. Trafiłam do schroniska 24 września 2017 roku. Zostałam zabrana po śmierci właściciela z R.O.D. mieszczących się przy ul. Kruczkowskiego. Jestem dużą sunią w podeszłym wieku, jednak nadal mam w sobie dużo energii i siły. Początki w Psitulu były dla mnie trudne i stresujące. Przez kilka dni siedziałam tylko w budzie, z której starałam się wszystkich odstraszyć. Dopiero po zaufaniu jednemu z pracowników poczułam się lepiej. Powoli przechodzę metamorfozę z wycofanego psiaka do śmiałego, w pełni z socjalizowanego czworonoga. Kto wie? Może nawet przyjaciela rodziny? Na razie, oswajam się z kolejnymi etapami, które jeszcze nie tak dawno, wydawały się niemożliwe do przeskoczenia. Jeszcze troszkę a usłyszycie o moich kolejnych postępach. Przykro mi na myśl o tym z ilu tak naprawdę rzeczy zostałam ograbiona. Na szczęście teraz będzie już tylko lepiej. Schronisko zadbało również o moje bezpieczeństwo, dlatego też zostałam zaszczepiona, odrobaczona oraz odpchlona. Posiadam także czipa, a także jestem już po zabiegu sterylizacji. 

https://photos.app.goo.gl/PmbmDb5GNuYdPWEVA

https://www.facebook.com/psitulmnie/videos/266040347729624/ <---- Zajrzyj tu :)